Σε θυμάμαι, όλο το χρόνο ήσουν φυλαγμένος στο αποθηκάκι της ταράτσας. Είχες δικό σου ράφι, ένα από εκείνα τα ψηλά που μόνο ο πατέρας μου έφτανε.. Η θέση σου είχε οριστεί για αντικείμενα που χρησιμοποιούνται σπάνια, αλλά έχουν μια ιδιαίτερη αξία· «ανεκτίμητος είσαι χαρταετέ μου». Ήσουν όμορφος, ελαφρύς και καμάρι της αεροδυναμικής, ήσουν το αεροπλάνο μου κι εγώ ένας από τους περήφανους αδερφούς Ράιτ.
Μόλις έφτανε η καθαρά Δευτέρα και πλησίαζε η ώρα πτήσης σου, ένα άγχος με περιτριγύριζε, η αδρεναλίνη ανέβαινε και το αίσθημα του ανταγωνισμού εκτοξευόταν, όταν οι διπλανοί στο πάρκο της γειτονιάς είχαν αγοράσει καινούργιο χαρταετό. Σε κρατούσα, ο πατέρας μου έτρεχε προς τα πίσω και με περίτεχνες μανούβρες σήκωνε για άλλη μια χρονιά το χαρταετό μας. Οι μυρωδιές από τον χαλβά και τη φρέσκια λαγάνα με ζάλιζαν χορεύοντας στα ρουθούνια μου, ενώ κοιτούσα εσένα χαμογελαστέ μου. 'Αχχ τι χαρά έδωσα πάλι στο παιδάκι μου. Φεύγω όμως τώρα, ψηλά και μακριά, εκεί που μπορεί κανείς να δει όλα τα γήινα, μυστικά κι αληθινά. Στο πανί μου πάνω, έχω ζωγραφισμένο ένα πρόσωπο, ένα χαμογελαστό πρόσωπο γεμάτο ευτυχία και γαλήνη. Ταξιδεύοντας όμως εκεί ψηλά, βλέπω πολλά και το χαμόγελο σιγά-σιγά δίνει τη θέση του στον τρόμο και τον φόβο. Βλέπω ανθρώπους με μπλε στολές να χτυπούν βίαια πολίτες, βλέπω ανθρώπους με κύρος, γεμάτο αηδιαστικά σάλια, να πλησιάζουν απειλητικά γυναίκες που δεν μπορούν να μιλήσουν. Βλέπω την αδικία να την αντιμετωπίζουν σαν πράξη «κανονικότητας», τις ελευθερίες να αμφισβητούνται και το κράτος πάνω σε πράσινο τραπέζι ρουλέτας να παίζει μόνο μαύρα νούμερα. Αρχίζω να κλαίω, θέλω να φύγω από εδώ, να ξανακλειστώ στο αποθηκάκι μου ή να χαθώ ψηλά σαν τα μπαλόνια με ήλιον που γλιστρούν από των παιδιών τα χέρια. Όταν όμως ξανά κοιτάω κάτω, βλέπω χαρούμενά παιδιά, έναν υπερήφανο πατέρα και μια μητέρα γεμάτη στοργή και δύναμη. Είμαι η ελπίδα τους και το χάρτινο αστέρι στο οποίο θέλουν να στηριχτούν και να πιστέψουν. Εγώ θα γίνω ο αγγελιοφόρος της αλλαγής, εγώ θα τους ξυπνήσω και σαν ένα κομμάτι από πανί θα γυρίσω πίσω στο αποθηκάκι μου για να τους θυμίζω όλα εκείνα τα όνειρα που μένουνε στα ράφια του μυαλού τους, έτοιμα να ξαναπετάξουν.' Υπογραφή: Green logic Επιμέλεια: Marw Scott
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
March 2021
Categories |