Ο άνθρωπος από τότε που δεν κατάφερε να τα δαμάσει όλα μόνος του, συγκεντρώθηκε σε ομάδες. Είναι ένα ομαδικό και κοινωνικό ον με έντονο χαρακτήρα της συντροφικότητας. Μέχρι που του χτυπάει, ή χτυπάει ο ίδιος την πόρτα της καταραμένης λέξης μοναξιάς. Όταν χτυπάει πρώτη εκείνη είναι το πιο επίπονο. Πρέπει να μαζέψεις όλα τα κομμάτια σου και να ξαναπατήσεις στα πόδια σου για να την διώξεις μακριά. Ένα δύσκολο έργο, καθώς αυτό το χτύπημα συνοδεύεται πάντα από κάτι επιπλέον που σαν μπάλα κατεδαφίζει τον κόσμο σου. Άλλες φορές λιγότερο έντονα, μα άλλες φορές στον θρυμματίζει. Μια απουσία, ένας χωρισμός, μια κακή φιλία. Σκοπός είναι να μην σε πάρει από κάτω και σε καπακώσει γιατί ο πάτος είναι βαθύς και δεν είναι λίγες οι ιστορίες που ξέρουμε για τέτοιες καταστάσεις. Αρκεί να θες. Βέβαια, εγώ θα προσθέσω και τον από μηχανή θεό, ένα χέρι που θα έρθει και θα σε πάρει απο'κει. Μπορεί να ακούγεται ονειροπόλο και ρομαντικό αλλά είναι μια μεγάλη αλήθεια και θα πιστεύω πάντα σε αυτήν γιατί μου έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές. Ωστόσο, κάποιοι άλλοι προτιμάνε να της την κτυπήσουν πάλι, είτε για τους παραπάνω λόγους, είτε από επιλογή. Αυτή είναι η καλύτερη περίπτωση, γιατί είναι φιλοξενούμενοι εκεί και όχι παγιδευμένοι. Έχουν ευσυνείδητα πάρει αυτήν την απόφαση και όποτε θέλουν φεύγουν. Αρκεί να μην τους πλακώσει αυτό το σκοτάδι της καταραμένης λέξης και γίνουν μόνιμοι κάτοικοι, αντίθετα στη φύση τους. Είναι εκείνοι που θέλουν να αποτραβηχτούν από ό,τι τους πληγώνει ή από ό,τι τους πλήγωσε και να ανασυνταχτούν. Βέβαια όσοι το κάνανε από επιλογή αρνούμενοι τους ανθρώπους και όχι από κάποιο ατυχές γεγονός, είναι οι πιο γελασμένοι και οι χαμένοι τελικά, γιατί όπως λένε και οι Stavento: «Κι `όσοι κλεφτήκανε μαζί της μια βραδιά, είχε τρυπώσει μες `το αίμα τους και την καρδιά. Όσοι την είδαν σαν μια γκόμενα καλή, ξυπνήσαν μόνοι τους σαν ήρθε η αυγή. Όσοι γελάστηκαν και νιώσανε κοντά της σιγουριά, τους κέρασε τα ψέματα μ `απλοχεριά, ξέμειναν μόνοι με τα στοιχειά.» Ιστορίες γι'αγρίους θα μου πείτε και γράφω γενικούρες για κάτι που όλοι έχουμε βιώσει. Σημασία όμως έχει το συναίσθημα και οι αιτίες που οδηγούν τους ανθρώπους σε αυτή την καταραμένη λέξη, που κρύβει τόσο πόνο και διαστροφή. Είναι αυτοί οι σκυθρωποί άνθρωποι που επιλέγουν και επιλέγουμε να τους προσπερνάμε αγνοώντας την κατάσταση. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη για μια κουβέντα μας, να ανοίξουν τις πόρτες της ψυχής τους να μπει το φως και να φύγει όλη αυτή αρνητική φόρτιση. Η μοναξιά είναι ωραίο μέρος για να επισκεφτείς αλλά όχι για να μείνεις. Με την μοναξιά έχεις δυο επιλογές. Είτε την αφήνεις να σε πλακώσει, είτε πορεύεσαι μαζί της κουβαλώντας την σαν σακίδιο στην πλάτη… Μέχρι να έρθει κάποιος να στο βγάλει και να σε ξεκουράσει. By: Mr. Blackheart Επιμέλεια: Marw Scott
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
November 2018
Categories |